قسمت نخست این مقاله را در لینک زیر بخوانید:
راهنمای قدم به قدم سرگرم کردن کودکان- قسمت نخست
آنچه میخوانید راهنمای قدم به قدم و پیشنهادهایی برای سرگرم کردن کودکان است که به شما آگاهی میدهد در هر مرحلهای از رشد کودکان، چه بازیهایی میتواند برای آنان جذاب و سرگرمکننده باشد.
شیوههای سرگرم کردن کودکان از صفر تا دوسالگی را در لینک زیر توضیح دادهایم:
سه تا هشتسالگی: بچهها میتوانند قصه بگویند و بشنوند
موارد قبل اغلب برای این گروه سنی نیز که تقریباً در سنین پیشدبستان هستند، جواب میدهد. آنها دیگر آنقدر بزرگ شدهاند که بتوانند توجه مختصری داشته باشند. بدین معنا که میتوانند قصهای را دنبال کنند، چه قصهای که شما تعریف کنید و چه برنامه تلویزیونی که آنها از پیش دیدهاند و دربارهاش صحبت میکنند.
کارهای دیگری که برای سرگرم کردن کودکان در این گروه سنی میتوان انجام داد عبارتند از:
- برایشان کتاب بخوانید: گاهی هنگام خواندن داستان دست نگاه دارید و از آنها بپرسید به نظرشان بعد چه میشود؟ یا به اتفاقهای جالبی اشاره کنید که در تصویرها رخ داده است.
- مهمانی رقص: این فعالیت برای همه گروههای سنی جالب است. آهنگ کودکانهای بگذارید و رقص و پایکوبی کنید.
کودکان در این سن اغلب به یک فیلم، کارتون یا شوی تلویزیونی علاقه دارند و این موضوع را پنهان نمیکنند: پسرعموی کوچک شما ممکن است کفش کتانی یا پیراهن یک شخصیت کارتونی را بپوشد و اسباببازی یا کولهپشتی آن شخصیت را داشته باشد. میتوانید از او بپرسید: «پس تو این کارتون را دوست داری را دوست داری؟» اما این پرسش شما را به جایی نمیرساند. درعوض اسم دقیق آن شخصیت کارتونی را از او بپرسید و اینکه او چه کاری بکند؟
فقط با چند پرسش ساده، کودک موضوع تمام آن انیمیشن را – که ممکن است با اجرای نمایش و حرکات شخصیتهای آن و همراه با تخیلات او هم باشد که کاملاً طبیعی است- برای شما تعریف و با شما ارتباط برقرار کند. اگر میخواهید به بهترین شکل رفتار کنید، از پیش، درباره انیمیشن یا برنامه موردعلاقه آنها در گوگل جستوجو کنید تا پرسشهای تخصصی بیشتری داشته باشید. از آنجا که بسیاری از شخصیتهای محبوب امروزی، بازسازیشده شخصیتهای قدیمی هستند، شما میتوانید برای آنها داستانهایی از زمان قدیم – و برنامههای قدیمیای که تماشا میکردید – تعریف کنید.
۹ سال به بالا: نوجوانان خیلی شبیه شما هستند
در این سن داستانها و مهمانیهای رقص همچنان خوب هستند اما علایق بچهها توسعه پیدا میکند. آنها ممکن است بهطور مثال در گروههای ورزشی بازی کنند و سری کتابهای مورد علاقهشان را با اشتیاق تمام بخوانند. این بدان معناست که زمینههای مشترک زیادی برای گفتوگو - افزون بر یک جمله ساده «مدرسه چطور است؟» که آن را از زبان تمام فامیل میشنوند - وجود دارد. سعی کنید از آنها درباره آخرین کتابی که خواندهاند یا آخرین فیلمی که دیدهاند یا آخرین بازی رایانهای بپرسید. موضوعهایی را که برایتان جالب است مطرح کنید و نظر آنها را بپرسید.
اگر ترجیح میدهید کاری فعالانهتر از مکالمه انجام دهید، یکی از موارد زیر را امتحان کنید:
- یک بازی حضوری (زنده) مثل بازیهای کلامی یا بازیهای گروهی را امتحان کنید. اگر یک بازی رومیزی (بازیهایی که روی میز انجام میشود) در دسترس دارید، آن هم انتخاب خوبی است.
- آنها را تشویق به آشپزی یا فعالیت هدفمند دیگری کنید اما مدیریت را به خودشان بسپارید. چی درست کنیم؟ شیرینیها را چطور تزئین کنیم؟
- به آنها خندهدارترین ویدئوهای یوتیوب یا آپارات را پیدا کنید و نشان دهید. برای هردوی شما این تضمین وجود دارد که موارد جدیدی را ببینید.
در این سن بچهها – اگر به آنها عادت نداشته باشید – مانند موجودات بیگانه بهنظر میرسند، اما بهمحض اینکه کمی تلاش کنید تا بچهها را در سنین بالاتر بشناسید، به نقاط مشترک زیادی میرسید.
به یاد داشته باشید که آنچه برای سرگرم کردن کودکان در سنین پایین مناسب است ممکن است برای سنین بالاتر هم مناسب باشد، و برعکس: داشتن یک مرزبندی مشخص برای آنکه ببینیم چه چیز مناسب چه سنی است، کار دشواری است. پس احساس نکنید که پیشنهاد فعالیتی برای افراد کوچکتر، به بزرگترها غیرعادی است، یا بالعکس؛ فقط باید آن فعالیتها را با علایق و مهارتهای موردنیازشان تطبیق دهید.
شما میتوانید در آن واحد، با گروههای سنی مختلفی بازی کنید: از کودک سهساله بپرسید چطور خواهر نوزادش را سرگرم میکند؟ یا از کودک پنجساله بخواهید یک بازی یا آواز کودکانه را به بچه دهساله یاد دهد. مدت زیادی نمیگذرد که همه با هم شروع به خندیدن میکنید.
برای مطالعه بیشتر:
افزودن دیدگاه جدید