با ورود کودک به دبستان، فصل تازهای در زندگی او آغاز میشود و بخشی از رسالت ترويج کتابخوانی بر دوش آموزگاران قرار میگيرد. آموزگاران بايد ترويج مطالعه آزاد را به بخش مهمی از برنامه آموزشی و پرورشی خود تبديل کنند. رسالت آموزگار تحميل يک رشته دانستنیهای خشک و کسلکننده بر ذهن کودک نيست، ذهنی که برپايه سرشت خود و اندازه رشدش با جهانهای سرشار از فانتزی (خيالانگيزی) سر و کار دارد. آموزگاران بايد از سنتهای کهنه آموزشی که بر انباشتن ذهن کودک از مطالب حفظ کردنی است، دور شوند و کلاس را به محيطی سرشار از تخيل و لذت قصه تبديل کنند. در الگوی کنونی زندگی که ديگر بزرگسالان خانواده برای کودکان قصه نمیگويند بايد بخشی از اين کمبود و نبود را مربيان و آموزگاران از ميان بردارند. در سال های نخست مدرسه که کودک سواد می آموزد، خواندن قصه و داستان در سر کلاس، شوق یادگیری سواد را در دانش آموزان بر می انگیزد و روان خوانی رادر آن ها تقویت می کند.