آشنایی کودکان با جشن‌های ایرانی، جشن فروردینگان

فروردینگان یکی از جشن‌های ایرانی است. ایرانیان باستان این جشن را در روز نوزدهم فروردین برگزار می‌کردند.

فروردینگان جشنی برای یادبود درگذشتگان است. در حقیقت مردم با برپایی جشن فروردینگان روان درگذشتگان را هم در شادی خود شریک می‌کردند. در روز نوزدهم فروردین ایرانیان بر سر مزار درگذشتگان خود می‌رفتند و برای خشنودی روح آن‌ها عود و کندر آتش می‌زدند و گل و گیاه و میوه و شمع و لرک بر سر مزار می‌گذاشتند. لرک مخلوطی است از هفت میوه خشک خام از قبیل پسته خام، بادام خام، فندق خام، برگه، انجیر خشک، خرما و توت.

اگر کسی هم نذری داشت، در این روز نذرش را میان مردم پخش می‌کرد. این مراسم در واقع گونه‌ای فاتحه دسته‌جمعی برای شادی ارواح درگذشتگان است. حال با شناخت مختصری که از این روز پیدا کردید چند پیشنهاد کاربردی برای آشنایی کودکان با جشن فروردینگان ارائه کردیم که در ادامه می‌خوانید:

برای بچه‌ها کتاب بخوانید

صحبت از مفهوم مرگ با کودکان همواره یکی از چالش‌های پیش‌روی بزرگ‌ترها بوده و هست؛ اینکه چگونه کودکان را با این موضوع روبرو کنند و آن را برای بچه‌ها توضیح بدهند. با توجه به اینکه جشن فروردینگان جشنی برای گرامیداشت یاد و خاطره درگذشتگان است و به نوعی به مفهوم مرگ می‌پردازد بنابراین فرصت خوبی است تا بچه‌ها را در قالب یک جشن باستانی (و نه در یک فضای مغموم)، با یکی از واقعیت‌های زندگی یعنی مرگ آشنا کنید. حال، در اینجا چند کتاب پیشنهاد شده که به نوعی کودکان را با مفهوم مرگ و مسائل پیرامون آن آشنا می‌کند.‌

کتاب‌های «خداحافظ راکون پیر» نوشته کلر ژوبرت، «راز قایق‌ها» نوشته جسیکا بگلی، «یک دقیقه صبر کن» نوشته یویی مورالز، «مرگ دایناسور» نوشته لوری کرزنی، «قورباغه و آواز پرنده» نوشته ماکس فلت هاوس، «مرگ بالای درخت سیب» نوشته کاترین شارر، «فرشته پدربزرگ» نوشته یوتا باوئر، «با آیدا تا همیشه» نوشته کران لیویس و «مادرجون، چرا اسمم یادت رفته!» نوشته سالی مورفی، تعدادی از کتاب‌هایی است که در این بخش پیشنهاد می‌شود. البته کتاب‌های خوب دیگری هم در این زمینه منتشر شده است که همان‌طور که اشاره شد در اینجا تنها تعدادی از آن را معرفی کردیم.

همراه با بچه‌ها بر سر مزار درگذشتگان حاضر شوید

یکی از کارهایی که می‌توانید در چنین روزی به آن بپردازید حاضرشدن بر سرمزار درگذشتگان است. شما می‌توانید فروردینگان را بر سر مزار درگذشتگان خود برپا کنید. پیشنهاد دیگری هم وجود دارد و آن این است که شما می‌توانید این جشن را بر سر مزار مفاخر ایران‌زمین برپا کنید.

سعدیه، حافظیه، مقبره‌الشعرای تبریز، تخت فولاد اصفهان و ... همه و همه مکان‌های مناسبی هستند که شرایط مناسبی را برای برپایی چنین جشنی دارند. در حقیقت شما با یک تیر دو نشان زده‌اید؛ هم جشن فروردینگان را برپا کردید و یاد گذشتگان را زنده نگه‌داشتید و هم از این فرصت برای آشنایی کودکان با مفاخر و بزرگان ایران‌زمین استفاده کرده‌اید.

همراه با بچه‌ها لرک درگذشتگان را درست کنید

«لرک» یا آجیل هفت‌مغز یا آجیل گهنبار آجیلی است که ایرانیان در جشن‌ها تهیه و میان دیگران پخش می‌کردند. همان‌طور که گفته شد لرک درگذشتگان مخلوطی است از هفت میوه خشک خام از قبیل پسته خام، بادام خام، فندق خام، برگه، انجیر خشک، خرما و توت.

شایان ذکر است که ترکیبات لرک برای مناسبت‌های مختلف، متفاوت است. به عبارتی دیگر لرک مراسم درگذشتگان با لرک مراسم عروسی و سدره‌پوشی فرق دارد. در لرک شادی، پسته و بادام و فندق بو داده‌است، انجیر و خرما و توت ندارد و نقل هم حتماً به آن اضافه می‌شود. معمولاً برای مراسم عقد، لرک را داخل تور بسته‌بندی و بعد از مراسم بین نزدیکان توزیع می‌کنند. حالا که با لرک آشنا شدید شما هم می‌توانید همراه با بچه‌ها لرک درگذشتگان را آماده کنید و در روز جشن از بچه‌ها بخواهید که آن را میان مردم پخش کنند.

فروردین و گل تاج‌خروس

هر کدام از ماه‌های ایرانی گل مخصوصی دارد. گل مخصوص فروردین گل «تاج‌خروس» است. با نظر به اینکه بردن گل بر سر مزار درگذشتگان یکی از سنت‌های رایج فروردینگان بوده است به همین منظور شما می‌توانید تعدادی گلدان‌ها کوچک گل تاج‌خروس تهیه و به بچه‌ها بدهید تا آن را بر سر مزار درگذشتگان بگذارند. به این نحو ضمن اینکه یکی از سنت‌های این روز را زنده کردید، توانسته‌اید گل مخصوص فروردین را هم به بچه‌ها معرفی کنید.