حاجی فیروز مشهورترین پیک نوروز است، که با پیراهن و شلوار قرمز رنگ و کفش یا گیوه نوک تیز منگوله دار و کلاه دراز منگوله دار در شهرها به راه می افتد و صورتش را سیاه می کند و یک دایره زنگی بدست می گیرد و با آن هیکل خنده دار در کوچه و بازار براه می افتد.
هر چی زنگوله و اشیاء مضحک که گیر بیاورد به خود می آویزد، با دایره زنگیش می زند و شعرهای شادی آور می خواند، و مژده رسیدن نوروز را می دهد که:
ارباب خودم، سلام علیکم
ارباب خودم، سرتو بالا کن
ارباب خودم، منو نیگا کن
ارباب خودم، لطفی به ما کن
ارباب خودم، بزبز قندی
ارباب خودم، چرا نمی خندی
بشکن بشکنه، بشکن
من نمی شکنم ، بشکن
اینجا بشکنم، یار گله داره
اونجا بشکنم، یار گله داره
این سیاه بیچاره، چقدر حوصله داره
حاجی فیروزه، سالی یه روزه
همه می دونن، من هم می دونم
تو هم می دونی، عید نوروزه
سالی یه روزه، حاجی فیروزه
این پیام آور مژده رسان شاید قدمتش به اندازه ی نوروز باشد.
افزودن دیدگاه جدید