کودکان کار از بهداشت، آموزش و رشد سالم بی بهره اند

چهارشنبه گذشته، ١٢ ژوئن برابر با ٢٢ خرداد، روز جهانی مبارزه با کار کودکان بود.

در بزرگداشت این روز، یونیسف توجه ها را به سوی میلیون ها کودکی جلب کرد که در سراسر جهان هر یک به شکلی با کار سخت و خطرناک در گیرند و در این راه بهداشت، آموزش و رشد و سلامت خود را از دست می دهند.
بر اساس آمار یونیسف، حدود ١۵٠ میلیون کودک ۵ تا ١۴ ساله به نحوی کودک کار شمرده می شوند و نیمی از آن ها که بیشترشان دخترند، درگیر کار خانگی و پنهانی هستند که یکی از گسترده ترین و بدترین شکل کار کودک در دنیای امروز است.

سوزان بیسل، رئیس کل حفاظت از کودکان یونیسف در این مراسم گفت: "این قابل درک است که بسیاری از کودکان برای پشتیبانی از خانواده های یشان کار کنند اما هنگامی که آن ها مجبور می شوند در شرایط بسیار سخت و خطرناک کار کنند و در این راه از مدرسه رفتن باز می مانند و سلامت و رفاه شان به خطر می افتد، باید از این رخداد جلوگیری کرد"

 کارگران خانگی که به سبب تبعیض، انزوا و محرومیت از قوانین کار، بیشتر مورد استثمار قرار می گیرند. ناآگاهی از حقوق فردی، جدا افتادن از خانواده و وابستگی به کارفرما،شرایط را برای کودکان سخت تر می کند.

در برخی از کشورها، کارهای نوآورانه ای برای پایان دادن به کار کودک انجام شده است. در شهر گوجارات هند، یونیسف با همکاری شرکت لوازم منزل ایکیا و با ایجاد یک شبکه کودکان را در زمینه نقض حقوق کودک از جمله کار کودک و ازدواج کودکان آموزش می دهند. این شبکه در ٣۴۵٠ روستای شهر گوجارات با حدود ٣۵٠٠٠ عضو که به ترویج حقوق کودکان کار مشغول هستند تشکیل شده است. اعضای این شبکه به شناسایی کودکانی می پردازد که در کشتزار های پنبه کار می کنند و والدین آن ها را تشویق می کنند تا این کودکان را به مدرسه بفرستند. از طریق این شبکه ۶١٨٢٧ کودک بازمانده از تحصیل شناسایی شده اند که ٢٠٠٠٠ نفر از آن ها دوباره به مدرسه بازگشته اند.

یونیسف بر این تاکید می کند که ریشه کن کردن کار کودک باید در سطح دولت و با ایجاد برنامه های فراگیر و ایجاد قوانین و فرهنگ سازی پایه ای انجام گیرد. این سازمان همچنین از کنوانسیون ١٨٩ کارگران خانگی سازمان جهانی کار که در سال ٢٠١١ به تصویب رسید پشتیبانی می کند. گروه هدف این کنوانسیون، به ویژه زنان و دخترانی هستند که به انجام کارهای خانگی مشغولند.
کشورهای اروگوئه، فیلیپین و موریتانی نخستین کشورهایی هستند که این کنوانسیون را پذیرفته اند. بیست کشور دیگر نیز در حال انجام گفتگوهای داخلی در زمینه کار خانگی و  کنوانسیون سازمان جهانی کار هستند.