بروز احساسات را در پسران نفی نکنید

یک روانشناس کودک و نوجوان با تاکید بر اینکه بخشی از مسئولیت والدین در تربیت پسرها این است که به آن‌ها آموزش دهند عواطفی همچون درد، غم، خشم و یا ترس، حواسی هستند که گاه به سرعت از بین نمی‌روند گفت: دانستن همین موضوع به کودکان کمک می‌کند تا احساس بهتری داشته باشند.

دکتر محمد زارع نیستانک  با اشاره به اینکه باید به کودکان اجازه حرف زدن داده شود تا بتواند احساساتش را به خوبی بیان کند گفت: اگر فرزند شما پس از بازگشت از مدرسه، اخمو و ناراحت است، با او صحبت کنید و از او دلیل ناراحتی‌اش را جویا شوید و هنگامی که متوجه دلیل عصبانیت او شدید، از او حمایت کنید و بدون اینکه سخنرانی طولانی داشته باشید، با وی همدردی و او را تصدیق کنید؛ به این ترتیب وی شما را در کنار خود می‌بیند و در مورد تمامی احساساتش به وضوح صحبت می‌کند.

وی با تاکید بر اینکه باید به او کمک کنید تا برای حل مشکل خود راه‌حلی پیدا کند گفت: به پسرتان آموزش دهید که درک و بیان احساساتش یک موضوع است و رفع و پیدا کردن راه‌حل برای آن موضوعی دیگر.

زارع نیستانک افزود: به پسران یاد دهید که اگر اتفاق بدی برای او رخ می‌دهد، نباید بیش از حد آن را ادامه دهد و روی آن تمرکز کند. پسرها بیش از تمرکز بر روی احساس خود، بر روی مشکل تمرکز می‌کنند و وظیفه والدین این است که از زندگی عاطفی پسرانشان محافظت کنند. بخشی از مسئولیت والدین در تربیت پسرها این است که به آن‌ها آموزش دهند عواطفی همچون درد، غم، خشم و یا ترس، حواسی هستند که گاه به سرعت از بین نمی‌روند و این امر خوب است.

دانستن همین موضوع به کودکان کمک می‌کند تا احساس بهتری داشته باشند.

این روانشناس کودک و نوجوان با اشاره به اینکه برخی از ویژگی‌ها که ما در کلیشه آن‌ها را مردانه می‌دانیم، در واقع احساسات و شخصیت کودکان و نوجوانان را سرکوب می‌کند، یادآور شد: در مدیریت احساسات کودکتان، او را یاری کنید.

اگر پسرتان گریه می‌کند و شما با عصبانیت به او می‌گویید “تو مرد هستی گریه نکن”، نه تنها به وی کمکی نکرده‌اید، بلکه احساسات او را سرکوب کرده‌اید و به او یاد می‌دهید که احساساتش را مخفی نگه دارد.

زارع نیستانک گفت: پژوهش‌ها نشان می‌دهند که مادران از دخترانشان بیشتر در مورد احساسات سوال می‌کنند و اگر هم زمانی دختر و پسر آن‌ها دچار آسیب شود، بیشتر به فرزند دختر رسیدگی می‌کنند و همین امر موجب می‌شود که پسرها در بیان احساسات خود شرم داشته و به مردانی تبدیل شوند که نتوانند به خوبی با دیگران ارتباط برقرار کنند، حتی نتوانند احساسات خود را بیان و کنترل کنند.