شعر کبوتر

دو بال نقره ای را باز کردی

ز روی بام ما پرواز کردی

گشودی بال در آن دشت آبی

در آن تابنده روز آفتابی

تو تا آن دور دور دور رفتی

کجا تا سرزمین نور رفتی

چو برگردی به بام خانه ی ما

شوی مهمان به آب و دانه ی ما

بیا ای پیک آزادی، کبوتر

چه از آزادی و شادی است بهتر؟