بازنگری پیمان‌نامه حقوق کودک سازمان ملل متحد برای عصر دیجیتال

سونیا لیوینگستون، استاد تمام دپارتمان ارتباطات و رسانه در دانشگاه اقتصاد و علوم سیاسی لندن و حافظ حقوق کودکان به منظور انعکاس دنیای دیجیتالی که امروزه در آن زیست می‌کنیم پیمان‌نامه حقوق کودک سازمان ملل را بازنگری کرده است.

پیمان‌نامه حقوق کودک سازمان ملل متحد در سال ۱۹۸۹ میلادی به تصویب رسید. در خلال این مدت اینترنت مکمل بخشی از زندگی کودکان شده است، به همین علت خانم لیوینگستون خواستار انعکاس آن در تفسیر و اجرای مواد این پیمان‌نامه شد.

پیمان‌نامه حقوق کودک سازمان ملل سند مدونی از انتظارات جامعه برای حقوق کودکان است. این پیمان‌نامه در زمان خود کامل بود، اما برای دنیای دیجیتال امروز کافی و پاسخگو نیست. از آنجایی که حقوق کودکان در فضای مجازی نباید تفاوتی با حقوق آنان در خارج از این فضا داشته باشد، بنابراین اکنون زمان آن رسیده است که برای حمایت از این حقوق و جلوگیری از تضییع حقوق کودکان در دنیای مجازی دیجیتال که به سرعت در حال تغییر است، در مواد این پیمان‌نامه بازنگری شود.

بنابر آمارهای موجود، حدود یک‌سوم کاربران اینترنت در سراسر جهان زیر ۱۸ سال سن دارند. سهمی که نقش اینترنت در زندگی کودکان بازی می‌کند روز به روز در حال افزایش است. مدت زمان آنلاین بودن کودکان ۳ تا ۴ ساله در انگلستان از ۶ ساعت و ۴۸ دقیقه به ۸ ساعت و ۱۸ دقیقه در هفته افزایش یافته است و افراد ۱۲ تا ۱۵ سال بیش از ۲۰ ساعت در هفته آنلاین هستند.

بنابراین ویرایش تازه‌ای از پیمان نامه در ژانویه ۲۰۱۷ میلادی به عنوان بخشی از گزارش گروه ویژه حامیان حقوق کودکان در انگلستان منتشر شد. این گروه با تحقیقات بسیار به این نتیجه رسیده اند که کودکان و والدین، هر دو به حمایت بیشتری برای هدایت و راهبری در این جهان مجازی دیجیتال نیاز دارند. حقوق ارائه شده در پیمان یادشده افزون بر چگونگی حمایت از کودکان دربرابر خطرات احتمالی، به اعمال حقوق قانونی آنها نیز می‌پردازد. آن‌ها معتقدند که این قانون باید تامین‌کننده این حقوق در دنیای مجازی دیجیتال نیز باشد.

 لیوینگستون می‌گوید: «باید یادآور شوم این اقدام بدین معنی نیست که تاریخ مصرف این پیمان‌نامه گذشته است بلکه هدف از این بازنگری، وضع حقوق جدید در رابطه با رسانه‌های دیجیتال است. در واقع قصد من «مرور تغییراتی» است که باید از سوی گروه ویژه حامیان حقوق کودکان انجام شود؛ یعنی ایجاد انگیزه برای تفکر و یادآوری به کسانی که وقتی صحبت از حقوق آنلاین کودکان می‌شود آن‌ را پشت گوش می‌اندازند، درحالی‌که این مسئله نیاز به توجه همگانی دارد.»

 

لیوینگسون

تفسیر و تعبیر مفاد پیمان‌نامه حقوق کودکان در عصر دیجیتال می‌تواند از کودکان در برابر اطلاعات زیان‌بار محافظت کرده و به روشن شدن حقوق انسانی آن‌ها در دسترسی به اطلاعات مناسب اینترنتی کمک کند. همچنین می‌تواند بر رعایت حریم شخصی افراد، حفظ امنیت اطلاعات شخصی و ارتباطات آن‌ها و سلامت بازی‌ها نظارت داشته باشد.

این پیشنهاد از یک سو به روند اجرایی حقوق کودک در دوران نوجوانی، بر اساس تفسیر کلی متن نوشته‌شده سرعت می‌بخشد و از سوی دیگر، چالش‌های شناخته‌شده از سوی کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد درباره رسانه‌های دیجیتال و حقوق کودکان را مطرح می‌کند.

اجرای حقوق کودکان در دوران نوجوانی ۱۸ مشخصه را برای چالش‌های مختلف دنیای مجازی دیجیتال برای حقوق کودکان شامل می‌شود. افزون بر این در گزارش گروه ویژه حامیان حقوق کودکان، عضو عالی کمیسیون درخواست همکاری با دولت، صنعت و سرمایه‌داران کلیدی را دارد.

  • ایجاد یک برنامه آموزش دیجیتال شهروندی که در تمام مدارس انگلیس برای کودکان ۴ تا ۱۴ ساله اجباری باشد. بهتر است این برنامه را کودکان بزرگ‌تر رهبری کنند. (این مسئله فرای برنامه‌های محاسباتی و تحصیلات فردی، اجتماعی، سلامت و اقتصاد است زیرا هیچ‌یک از آن‌ها به همه کودکان آموزش داده نمی‌شود و به‌طور کامل قابل فهم نیستند)
  • اجرای قانون حمایت از اطلاعات عمومی در فضای اینترنت، ساده کردن اصطلاحات و شرایط استفاده از نرم‌افزارهای دیجیتال مخصوص کودکان. به عنوان نمونه اصطلاحات و شرایط در اینستاگرام برای کودکان قابل دسترس تشخیص داده نشده است و به همین دلیل از یک شرکت حقوقی خواسته شد آن‌ها را به گونه‌ای ساده‌نویسی کند که برای کودکان قابل درک باشد.
  • ناظرانی برای مناسب‌سازی مطالب و محتواهای ارائه‌شده از سوی شرکت‌های رسانه‌ای برای کودکان زیر ۱۸ سال تعیین شوند. شرکت‌های رسانه‌ای، باید این اشخاص را تامین مالی کنند؛ اما عملکرد این ناظران باید مستقل از آن‌ها باشد.

 

برگردان:
آفرین قاسمیه
Submitted by editor71 on

سونیا لیوینگستون، استاد تمام دپارتمان ارتباطات و رسانه در دانشگاه اقتصاد و علوم سیاسی لندن و حافظ حقوق کودکان به منظور انعکاس دنیای دیجیتالی که امروزه در آن زیست می‌کنیم پیمان‌نامه حقوق کودک سازمان ملل را بازنگری کرده است.

پیمان‌نامه حقوق کودک سازمان ملل متحد در سال ۱۹۸۹ میلادی به تصویب رسید. در خلال این مدت اینترنت مکمل بخشی از زندگی کودکان شده است، به همین علت خانم لیوینگستون خواستار انعکاس آن در تفسیر و اجرای مواد این پیمان‌نامه شد.

پیمان‌نامه حقوق کودک سازمان ملل سند مدونی از انتظارات جامعه برای حقوق کودکان است. این پیمان‌نامه در زمان خود کامل بود، اما برای دنیای دیجیتال امروز کافی و پاسخگو نیست. از آنجایی که حقوق کودکان در فضای مجازی نباید تفاوتی با حقوق آنان در خارج از این فضا داشته باشد، بنابراین اکنون زمان آن رسیده است که برای حمایت از این حقوق و جلوگیری از تضییع حقوق کودکان در دنیای مجازی دیجیتال که به سرعت در حال تغییر است، در مواد این پیمان‌نامه بازنگری شود.

بنابر آمارهای موجود، حدود یک‌سوم کاربران اینترنت در سراسر جهان زیر ۱۸ سال سن دارند. سهمی که نقش اینترنت در زندگی کودکان بازی می‌کند روز به روز در حال افزایش است. مدت زمان آنلاین بودن کودکان ۳ تا ۴ ساله در انگلستان از ۶ ساعت و ۴۸ دقیقه به ۸ ساعت و ۱۸ دقیقه در هفته افزایش یافته است و افراد ۱۲ تا ۱۵ سال بیش از ۲۰ ساعت در هفته آنلاین هستند.

بنابراین ویرایش تازه‌ای از پیمان نامه در ژانویه ۲۰۱۷ میلادی به عنوان بخشی از گزارش گروه ویژه حامیان حقوق کودکان در انگلستان منتشر شد. این گروه با تحقیقات بسیار به این نتیجه رسیده اند که کودکان و والدین، هر دو به حمایت بیشتری برای هدایت و راهبری در این جهان مجازی دیجیتال نیاز دارند. حقوق ارائه شده در پیمان یادشده افزون بر چگونگی حمایت از کودکان دربرابر خطرات احتمالی، به اعمال حقوق قانونی آنها نیز می‌پردازد. آن‌ها معتقدند که این قانون باید تامین‌کننده این حقوق در دنیای مجازی دیجیتال نیز باشد.

 لیوینگستون می‌گوید: «باید یادآور شوم این اقدام بدین معنی نیست که تاریخ مصرف این پیمان‌نامه گذشته است بلکه هدف از این بازنگری، وضع حقوق جدید در رابطه با رسانه‌های دیجیتال است. در واقع قصد من «مرور تغییراتی» است که باید از سوی گروه ویژه حامیان حقوق کودکان انجام شود؛ یعنی ایجاد انگیزه برای تفکر و یادآوری به کسانی که وقتی صحبت از حقوق آنلاین کودکان می‌شود آن‌ را پشت گوش می‌اندازند، درحالی‌که این مسئله نیاز به توجه همگانی دارد.»

 

لیوینگسون

تفسیر و تعبیر مفاد پیمان‌نامه حقوق کودکان در عصر دیجیتال می‌تواند از کودکان در برابر اطلاعات زیان‌بار محافظت کرده و به روشن شدن حقوق انسانی آن‌ها در دسترسی به اطلاعات مناسب اینترنتی کمک کند. همچنین می‌تواند بر رعایت حریم شخصی افراد، حفظ امنیت اطلاعات شخصی و ارتباطات آن‌ها و سلامت بازی‌ها نظارت داشته باشد.

این پیشنهاد از یک سو به روند اجرایی حقوق کودک در دوران نوجوانی، بر اساس تفسیر کلی متن نوشته‌شده سرعت می‌بخشد و از سوی دیگر، چالش‌های شناخته‌شده از سوی کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد درباره رسانه‌های دیجیتال و حقوق کودکان را مطرح می‌کند.

اجرای حقوق کودکان در دوران نوجوانی ۱۸ مشخصه را برای چالش‌های مختلف دنیای مجازی دیجیتال برای حقوق کودکان شامل می‌شود. افزون بر این در گزارش گروه ویژه حامیان حقوق کودکان، عضو عالی کمیسیون درخواست همکاری با دولت، صنعت و سرمایه‌داران کلیدی را دارد.

  • ایجاد یک برنامه آموزش دیجیتال شهروندی که در تمام مدارس انگلیس برای کودکان ۴ تا ۱۴ ساله اجباری باشد. بهتر است این برنامه را کودکان بزرگ‌تر رهبری کنند. (این مسئله فرای برنامه‌های محاسباتی و تحصیلات فردی، اجتماعی، سلامت و اقتصاد است زیرا هیچ‌یک از آن‌ها به همه کودکان آموزش داده نمی‌شود و به‌طور کامل قابل فهم نیستند)
  • اجرای قانون حمایت از اطلاعات عمومی در فضای اینترنت، ساده کردن اصطلاحات و شرایط استفاده از نرم‌افزارهای دیجیتال مخصوص کودکان. به عنوان نمونه اصطلاحات و شرایط در اینستاگرام برای کودکان قابل دسترس تشخیص داده نشده است و به همین دلیل از یک شرکت حقوقی خواسته شد آن‌ها را به گونه‌ای ساده‌نویسی کند که برای کودکان قابل درک باشد.
  • ناظرانی برای مناسب‌سازی مطالب و محتواهای ارائه‌شده از سوی شرکت‌های رسانه‌ای برای کودکان زیر ۱۸ سال تعیین شوند. شرکت‌های رسانه‌ای، باید این اشخاص را تامین مالی کنند؛ اما عملکرد این ناظران باید مستقل از آن‌ها باشد.

 

افزودن دیدگاه جدید

Plain text

  • No HTML tags allowed.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.

افزودن دیدگاه جدید

The comment language code.

Plain text

  • No HTML tags allowed.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
نوع محتوا
خبر