شعر حاجی لک‌لک از اسدالله شعبانی

حاجی لک‌لک آرام آرام

با آن دوتا بال زیبا

از آن بالا پایین آمد

مانند یک هواپیما

پرهای او مانند برف

خیلی سفید و ناز بود

پاهی باریک و سرخش

خیلی خیلی دراز بود

حاجی لک‌لک پایین آمد

روی یک پایش ایستاد

با این کار خنده‌دارش

عجب چیزی یادم  می‌داد

من مثل حاجی لک‌لک

یک پایم را بالا بردم

اما دیدم خیلی سخت است

یک دفعه بر زمین خوردم