شعر مورچه از اسدالله شعبانی

مورم و دانه می‌برم

دانه به لانه می‌برم

شش پا و دو شاخک دارم

صحرا می‌رم دون میارم

اینجا می‌رم اونجا می‌رم

پایین می‌ام بالا می‌رم

تنهایی سخته کار من

سنگینه خیلی بار من

جمع می‌شویم با مورچه‌ها

صف می‌کشیم تو باغچه‌ها

دنبال هم مثل قطار

با هم می‎‌ریم دنبال کار

کار می‌کنیم کار می‌کنیم

گندمو انبار می‌کنیم

تا وقتی که از آسمان

پایین میاد برف و باران

تو لونه بی‌دون نباشیم

زار و پریشون نباشیم