شعر مثل توکا از اسدالله شعبانی

سبز، مانند بهار

رنگ دستان تو را می‌گویم

من، دلم می‌خواهد

مثل باران باشم

که بیارم خود را

قطره

قطره

قطره

روی موسیقی خاک.

من دلم می‌خواهد

آفتابی باشم

يا اناری به درخت،

یا دلی باشم بر نیزه­ی عشق

من دلم می­خواهد

توی هر کوچه که آوازی هست،

مثل توکا باشم

 روی یک شاخه ی سبز

بسرایم خود را

با توام !

- گوش بده -

به صدایی که می­آید

از دور

از پس کوهستان­ها - چه بلند! -

همه‌ی پنجره‌ها را بگشای!

من به هر خانه دلی دارم تنگ

مثل توکا به قفس

که تو را می‌خواند...

خرداد ۶۵