شعر من زندگی را دوست می‌دارم از محمود کیانوش

تا نور بینایی

جان را فروزد در چراغ چشم،

تا آفتاب از آسمان مهر

گل برمی‌­افشاند به باغ چشم،

من دیدن هر چیز را

در هر جای این جهان بیکرانه

دوست می‌­دارم.

این زندگی این است،

باید بکوشم در تماشایش،

با هر چه دارد، هر چه می‌­بخشد،

خوب و بدش را، زشت و زیبایش،

با قطره‌های شادی و

دریای غم­‌هایش، همیشه، شادمانه

دوست می‌­دارم.