شعر درختان از شاهین رهنما

وقتی که هستم در تماشای درختان

دانم که من هرگز نخواهم دید شعری

دلکش‌­تر از این شعر زیبای درختان

ببینم درختان را که فرزندان خاک‌­اند

بر سینه‌ی مادر دهان‌­شان فشرده

آن­‌ها همه پروردۀ پستان خاک­اند

ببینم درختان را که سبز و سرفرازند

چشمان­‌شان بالا، به درگاه خدا باز

با دست‌­های سبز در حال نماز­ند

ببینم درختان را که مرغان خوش آواز

سازند روی شاخه‌­هایشان آشیانه

شوری برانگیزند با آواز و پرواز

ببینم درختان را که گاهی زیر باران

درخت­‌اند و خوش­حال­‌اند و گاه از برف دارند

چادر توری به روی شاخساران

شعر آفریدن کار پوچ بندگان است

اما درختان را چنین خوش آفریدن

کار چه کس، غیر از خداوند جهان است؟