نوروز و سفره ی نوروزی

چیزهایی که بر سر سفره نوروزی می گذارند در مناطق مختلف،‌ گونه گونی بسیار دارد. در این سفره که روی فرش می گسترانند هفت سینی می گذارند. هفت عدد نامیرایی و جاودانگی و کمال است، و چیزهایی که بر سر سفره می گذارند نشانه و نماد آرزوها و آفرین ها. 
آنچه در سفرها می گذارند نمادی و آرمانی است که در اینجا اشاره ایی به مفاهیم آن می شود.

• سفره، نماد گستردگی جهان است، و سفره نوروز که سفید است نشانه پاکی و سفید بختی است.
• آیینه، نشانه جهان بی پایان است که بارگاه خداوندی است.
• شمع را به تعداد افراد خانواده در سفره می گذارند برای آرزوی شادبختی و روشنایی زندگی آنان.
• جامی پر از آب با چند قطره گلاب در آن نشانه  تازگی و نماد باروری و وجود زن در خانواده است.
• تخم مرغ، نشانه تخمه و نژاد آدمی است، و تخم مرغ رنگ کرده نشانه رنگارنگی نژادهای گوناگون و تاکید بر اینکه بنی آدم اعضای یک پیکرند.
• نان که بنیاد تغذیه است در سفره آرزوی برکت و روزی است.
• سبزه و سنبل، نشان شادی و سرسبزی و خوشبختی است.
• سمنو، نماد فراوانی خوراک و غذاهای خوب است و پر نیرو است.
• سیر، برای گندزدایی و پاکیزگی محیط زیست و نیز زدودن چشم زخم است.
• سرکه، برای پاکی محیط و زدودن آلودگی هاست.
• سپند، نشانه پیشگیری از چشم زخم است.
• سماق، نشانه برکت آشپزخانه و پخت وپز است.
• سیب، نشان برکت و نعمت و فراوانی است.
• سنجد، نماد عشق و مهر است.
• قرآن مجید یا کتاب مقدس ادیان دیگر ایران، به نشانه استواری ایمان زینت بخش سفره های نوروزی است.