"بازی مهم ترین راه پیشگیری از اختلالات هیجانی و رفتاری در کودکان است و حتی در صورت ایجاد اختلال رفتاری در کودک، بازی کردن می تواند سبب کاهش اختلال در وی شود."
دکتر "سامرند سلیمی"، روان پزشک، در گفت وگو با ایسنا، گفت: "بازی کردن راحت ترین، طبیعی ترین و بی اضطراب ترین روش بیان احساساتی مانند اضطراب، ترس، افکار درونی و حتی آرزوها برای کودک به شمار می رود."
او بازی را اتوبانی میان دنیای درون و بیرون کودک دانست و افزود: "بازی کردن مهم ترین روش برقراری ارتباط میان کودک و دنیای خارج است. همچنین بهترین راه ایجاد رابطه با کودک بازی کردن با او است."
این روان پزشک گفت: "کودکانی که مصیبت‌های بزرگی مانند سیل و زلزله را پشت سر گذاشته و شاهد مرگ پدر و مادر خود بوده اند تا مدتی تحت تاثیر قرار می گیرند. بازی کردن و بازسازی صحنه غم بار در بازی می تواند کودک را از حالت درماندگی نجات داده و به او کمک کند در مقابله با این شرایط، علت و راه حل مسئله را پیدا کند.
او گفت: "بازی کردن افزون بر بهبود رشد عقلی کودک، قدرت کشف و عملکرد اجرایی را در وی افزایش می‌دهد به طور مثال کودک با تغییر حالت عروسک از حالت ایستاده به خوابیده متوجه می‌شود چشم عروسک در حالت های مختلف تغییر می‌کند یا شکستن اسباب بازی برای کودک نوعی کشف است، بنابراین به پدر و مادرها پیشنهاد می‌شود از دور کردن اسباب بازی ها از دسترس کودکان، تنها به خاطر ترس از شکستن آن پرهیز کنند و اجازه تجربه را به کودک خود بدهند."
سلیمی افزود: "بازی کردن، توانایی مغز را برای بهره گیری از قوای حرکتی و مهارت‌های حسی افزایش داده و مهارت های حرکتی اندام های کودک را بالا برده و میان حرکات اندام ها هماهنگی ایجاد می‌کند. همچنین با بازی کردن توانایی تحمل کودک بیشتر می شود. با استفاده از اسباب بازی‌ها کودک شروع به رویاپردازی می‌کند و تخیل خود را تقویت می کند."
سلیمی خاطرنشان کرد: "استفاده از اسباب بازی های آشنا برای کودک مانند عروسک ها به ویژه در خیال پردازی کودک موثر است اما بهتر است اسباب بازی‌های ناآشنا و حیوانات نیز در دسترس کودک قرار گیرد تا تنها به بازسازی فیلم دیده یا داستان شنیده از آن ها محدود نشود و خود کودک با استفاده از تخیلش برای اسباب بازی های ناآشنا نیز داستان پردازی کند."
افزودن دیدگاه جدید