غذاهای دوران کودکی و کاهش خطر بیماریهای آینده

برخی از والدین می پرسند آیا تغییر غذاهای دوران کودکی کاردرستی است؟، آیا برای سلامت او در آینده ضرورت دارد یا خطر آفرین است؟ تاثیر تغییر در برنامه ی غذایی کودکان برای پیشگیری از دچار شدن آن ها به بیماری های مختلف، به ویژه بیماری های ارثی، در پژوهش های پزشکی و بهداشتی جدید، به اثبات رسیده است.

• طراحی برنامه ی غذایی کودکان بزرگتر از ۲ سال برای کاهش بیماریهای قلبی -عروقی:

بیماری تصلب شرائین، بیشتر، از زمان کودکی آغاز می شود. به همین دلیل بسیاری از پزشکان متخصص در این زمینه توصیه می کنند میزان کلسترول خون در کودکانی که در خانواده های آن ها بیماری قلبی -عروقی زودرس یا کلسترول خون بالا وجود دارد، اندازه گیری شود. برای کودکانی که دارای کلسترول خون بالا هستند، درمان با برنامه ی غذایی مناسب و دارو آغاز می شود. کشورهای سازمان غذا و تغذیه توصیه می کند میزان چربی برای کودکان یک تا ۳ ساله ۳۰ تا ۴۰ درصد کل انرژی و برای کودکان ۴ تا ۱۸ ساله، ۲۵ تا ۳۵ درصد کل انرژی غذایی باشد. با وجود این، میزان چربی اشباعی، چربی ترانس و کلسترول در کودکان باید به حداقل برسد. مصرف چربی های گیاهی همچون روغن آفتابگردان، به عنوان چربی اصلی غذایی، به کاهش چربی اشباعی و کاهش چربی ترانس و کلسترول کمک می کند. به طورکلی، ضرورت ندارد کودکان را از مصرف غذاهایی مانند شیر و پروتئین های حیوانی که ارزش غذایی بالایی دارند، تنها به این دلیل که دارای مقداری چربی حیوانی هستند، باز داریم.

اما بهترین روش، رعایت اعتدال در عین مصرف هر چه کمتر چربی اشباعی، چربی ترانس و کلسترول است.

غذاهای کم نمک :

برپایه ی یافته های علمی تا امروز، درستی این نظریه که مصرف غذاهای کم نمک می تواند از بالا رفتن فشارخون در آینده جلوگیری کند، نه پذیرفته شده و نه رد شده است. البته رعایت اعتدال در مصرف نمک، به عادت به رفتارهای سالم در آینده کمک می کند، به ویژه اگر فرد در آینده دچار فشار خون هم بشود، که در این صورت به ناچار باید نمک را از حد معمول هم کمتر مصرف کند. اگر کودکان به غذاهای کم نمک عادت کنند، کمتر مانند بزرگسالان تمایل به مصرف غذاهای شور خواهند داشت. کاهش مصرف نمک به ذخیره بهتر کلسیم در بدن کمک می کند. اگر کودکی فشارخون بالا دارد و با تغییر برنامه ی غذایی و اصلاح شیوه ی زندگی اش بهبود نیافته است، باید به کمک داروهای ضد فشارخون درمان شود، البته با مقداری کمتر از آنچه برای درمان بزرگسالان لازم است.