کتاب «سرزمین دختران فراموش شده» داستان واقعگرای دو خواهر است که با نامادری خود زندگی می‌کنند. این خانواده از فیلیپین به امریکا مهاجرت کرده‌اند و بچه‌ها در شرایط سختی به سر می‌برند.
مادر آن‌ها در فیلیپین فوت کرده و پدرشان بچه‌ها را با همسر جدیدش به امریکا آورده اما پس از مدتی رفته و خبری از او نیست. زندگی راحت نیست و مادر نانتی مجبور است به زحمت نان دربیاورد و خشمش را سر بچه‌ها خالی می‌کند. سولداد، خواهر بزرگ‌تر، در قبال خواهر کوچکش به شدت احساس مسئولیت می‌کند. خواهر دیگر آن‌ها در فیلیپین و کمی قبل از مادرشان مرده و سولداد خود را مسئول مرگ او می‌داند. او با قصه‌های شیرینی که مادرش برایش می‌گفت، خواهرش را سرگرم می‌کند تا بتواند زندگی را تحمل کند. او و دوستش ماجراجویی‌هایی دارند و حتی دست به کارهای خشن یا دزدی هم می‌زنند، دوستی که مثل خودش فقیر است. خواهر کوچک همچنان در رویای برگشتن پدرش است و چنان قصه‌ها در او اثر کرده که چشمش به روی واقعیت‌ها بسته است. روزی خانم همسایه، یک زن چینی، مانع خشونت مادرناتنی بچه‌ها می‌شود و بعد از آن سولداد برای پیدا کردن کار و تهیه پولی برای خرید مایحتاج خود و خواهرش به این زن مراجعه می‌کند.
کتاب «سرزمین دختران فراموش شده» به موضوع مهاجرت و مشکلات مهاجران در کشورهای بیگانه می‌پردازد، رفتن به کشوری بیگانه با رویای برخورداری از زندگی بهتر و مرفه‌تر بدون آگاهی و اطلاع از شرایط کلی، نگاه شهروندان و نپذیرفتن آنان در جمع خود، مسئولیت‌پذیری، احساس گناه و پیامدهای آن، مشکلات خانوادگی، فقر، خشونت با کودکان، تحقیر و آزار کودکان و ... و در مورد این شرایط به جامعه هشدار می‌دهد. داستانی بسیار عاطفی با لایه‌های عمیق روانشناختی است که پایانی کمابیش امیدوارکننده دارد.
درباره نویسنده کتاب «سرزمین دختران فراموش شده»
ارین انتراداکلی نویسنده فیلیپینی- امریکایی و ساکن پنسیلوانیا است که در کتاب‌هایش به کودکان با نیازهای ویژه توجهی جدی دارد. از او کتاب‌های «آهااای دنیا»، «سرزمین دختران فراموش شده» و «اول تو بازی کن» به فارسی ترجمه شده است. «آهااای دنیا»، سومین کتاب ارین انتراداکلی، برنده جایزه نیوبری سال ۲۰۱۸ شده است.