"کایرا" دختر نوجوان یتیمی است که با پاهای کج متولد می شود و پس از مرگ مادرش می فهمد در دهکده ای که زندگی می کند طبق قوانین حاکم بر آن افراد معلول از حق زندگی کردن محروم اند. پدرش شکارچی ماهری بوده اما شایع است در یک حمله توسط جانورها در جنگل دریده و شکار شده است. کایرا نگران آینده است اما او هنرمند است و برخوردار از قدرتی بی نظیر و استثنایی در بافت پارچه با نخ های رنگی.
شورای سرپرستی دهکده از این هنر آگاهی دارد بنابراین کایرا را مورد حمایت قرار می دهد تا این هنر جادویی را در ترمیم شنل تاریخی دهکده و بقای نظام حکومتی به کار گیرد.
"در جست و جوی آبی ها" داستانی فانتزی علمی تخیلی است از سه گانه ای (تریلوژی) با موضوع تلاش برای تغییر جامعه که توسط خانم لوئیس لوری نگاشته شده است. داستان اول آن "بخشنده" نام دارد که در ١٣٧٩ ترجمه و به چاپ رسیده و داستان سوم با نام اصلی Messenge هنوز در ایران به چاپ نرسیده است.
فضای داستان مجموعه ای از دهکده های جدا از هم است با ویژه گی خاص "دیستوپیایی" که نویسنده با استفاده از نشانه ها فضای مجموعه و دنیای آینده را ترسیم می کند. کایرا اگر چه زندگی سختی داشته، اکنون راضی است اما نمی خواهد زندگی اش محدود به ترمیم شنل شود. او هنرمندی است که با سوزن و نخ و رنگ شگفتی می آفریند، تاریخ را تعریف می کند و آن را بر روی شنل می دوزد اما نمی خواهد آینده ای را بگوید که سیستم حکومتی می خواهد. بلکه آینده ای را می خواهد که باید باشد. نزدیک شدن به سیستم حکومتی چشم او را بر رازهایی می گشاید که باعث تحول شخصیتش شده و او را آگاهانه در مسیر تغییر جامعه می اندازد. جامعه ای که مردمانش برای بقا همواره به شیوه های ابتدایی و حیوانی متوسل شده اند.
"مت" پسر بچه ی شیطان و یکی از عناصر یاریگر کایرا، از همان دسته بچه هایی است که از طعم واقعی تربیت خانواده محرومند اما زندگی در شرایط بدوی از او پسر قوی و با جراتی ساخته که می تواند در کنار کایرا اهدا ف او را یاری کند. کایرا رمز ساختن رنگ ها را آموخته و تنها رنگ آبی است که به سختی به دست می آید و این "مت" است که رنگ آبی را برایش فراهم می کند. رنگی که نماد آزادی است و در کتاب بخشنده هم به آن اشاره شده است.
داستان زبان ساده، عاطفی و لطیفی دارد و با استفاده از عنصر گفت و گو مخاطب را با ذهنیات قهرمان آن اشنا می کند. داستان تفکر برانگیز است. در پایان مخاطب را به فکر فرو می برد که آیا آینده ای محتوم می خواهد یا ترجیح می دهد همچون قهرمان داستان به دنیایی بهتر بیندیشد؟