چرا بازی؟ چرا اسباب بازی؟

درآخرین روزهای سال ۹۰ که همه در تلاش آماده کردن خود برای سال نو بودند، کارگاهی در روزهای شنبه و یکشنبه ۱۳ و ۱۴ اسفند، از ساعت ۱۰ تا ۱۲ در خانه کتابدار کودک و نوجوان برگزار شد. 

این کارگاه "چرا بازی؟ چرا اسباب بازی؟ " یا "اسباب بازی را چرا، برای چه سنی و چگونه انتخاب کنیم؟" نام داشت. مینا حبیب نژاد، کارشناس تعلیم و تربیت و بازی و اسباب بازی اجرای این کارگاه را بر عهده داشت. 

در این کارگاه تعدادی کودک پیش دبستانی به همراه مادران خود و تعدادی هم مادر و حتی مادربزرگ شرکت داشتند. برروی یک میز مقداری وسایل بازی قرار داشت و روی آن ها پارچه کشیده شده بود و خانم حبیب نژاد به تدریج پارچه را جمع می کرد و درباره کارکرد هریک ازاسباب بازی ها، کاربردهای گوناگون آن و چگونگی استفاده و تهیه آن ها برای مادران توضیح می داد و هم زمان وسایل را در اختیار کودکان قرار می داد تا آن را بیازمایند.

 این وسایل دارای شکل ها و صداهای گوناگون بودند. برگزار کننده کارگاه، از کودکان می خواست تا صدای آن ها را بشنوند و تفاوت صداها را تشخیص دهند. درحالی که کودکان وسایل را امتحان می کردند، او از اهمیت اسباب بازی و چگونگی انتخاب و دقت در تهیه آن و درنظرگرفتن جنبه های مختلف آن از نظر جنس، سبکی و سنگینی، رنگ، حجم و فرم های گوناگون صحبت می کرد.  حبیب نژاد هم چنین به این که کودکان چه تجربه های دیداری و حسی با آن ها بدست می آورند و این که اسباب بازی می تواند حس های مختلف را در کودک تقویت کند اشاره کرد.

 حبیب نژاد بر این نکته که باید به اسباب بازی ها نگاه تازه ای داشت تاکید داشت. برای نمونه اسباب بازی های حرکتی سبب تقویت چند حس با هم ، درکودک می شود و یا اسباب بازی هایی که دارای ویژگی پی گیری مسیر و جابجایی و جاگذاری دارند سبب بالا بردن دقت، توجه و تمرکز می شوند.

او به بازی سودوکو که سبب افزایش قدرت حافظه می شود نیز اشاره کرد وهمچنین بازی "کاغذ و تا" یا "اریگامی" و بازی های چند منظوره با پیچ و مهره و دگمه و نخ که به کمک آن ها آموزش مفاهیم یک به یک انجام می شود را معرفی کرد.

 حبیب نژاد درپایان پیشنهادهای زیر را به مادران ارائه کرد:

• وسایل بازی ها را در محیط بازی و اتاق کودکان انباشته نکنید. همچنین از نگهداری اسباب بازی هایی که به دوران نوزادی و یا به آینده آن ها تعلق دارد و مناسب سن فعلی آنان نیست خودداری کنید.
• کودکان متعلق به یک خانواده خاص نیستند، بلکه به جامعه تعلق دارند پس باید تلاش کرد که ذهن خلاق کودک را پرورش داد.
• کودکان باید بیاموزند که اسباب بازی های خود را با دیگر کودکان به اشتراک بگذارند.
• اسباب بازی مناسب و کتاب، مانند یک گنجینه فرهنگی و هنری است، اگر در یک گنجه تعداد زیادی کتاب نخوانده وجود داشته باشد، کودک دچار سردرگمی می شود و این احساس دراو بوجود می آید که کار ناتمام و انجام نشده دارد.