در این دوره، کودک با جدا شدن از خانواده و ورود به مدرسه، با دنیایی کاملا متفاوت از آنچه قبلا می شناخته است، رو به رو می شود و به علت تغییر چشمگیر وضعیت زندگی خود، پرسش های زیادی در ذهنش مطرح می شود. با این که او توانایی زیادی برای یادگیری دارد و با تمام نیرو می خواهد با همه چیز آشنا شود و بیاموزد، قدرت تشخیص و توانایی نتیجه گیری اصولی از مطالبی را که در اختیارش قرار می گیرد ندارد.
درک صحیح کودک از خود و محیط پیرامونش به روشی که بتواند پایه های تقویت رشد فکری و حرکت به سمت تفکر علمی در او را در آینده پی ریزی کند، از همین زمان آغاز می شود. این دوران پر اهمیت، هم می تواند به شخصیت او شکل ببخشد و هم می تواند آن را تخریب کند.
در این سن، فعالیت های پژوهشی کودک با هدف آشنایی دقیق تر با خود و اطرافیان و محیط پیرامون انجام می شود تا به تدریج با دریافت اطلاعات درست و سودمند، ذهنی خلاق و فعال پیدا کند. اطلاعاتی که او به طور طبیعی و با هدایت اصولی در زمان مناسب به دست می آورد، در طول دوران رشد به کودک کمک خواهد کرد تا با دقت لازم به کنجکاوی های خود پاسخ دهد و در مسیر خود آموزی نیز قرار گیرد.
در این مرحله، آموزگار باید نخست کودک را در طرح پرسش هایش و سپس پاسخ دادن به آن ها به روش درست و مناسب هدایت و رهبری کند و به این ترتیب بنیان فعالیت های پژوهشی او را به گونه ای محکم پی بریزد.
افزودن دیدگاه جدید