به یاد یحیی مافی یکی از معماران نهاد کودکی در ایران

شناخت نگاه و نگرش یحیی مافی از سخنان خودش:

ما از اول قرارمان اين بود كه كارى متفاوت كنيم. يكى از اين تفاوت‌ها فكر كتابخانه و ديگرى رواج فرهنگ پرسش و پاسخ بود. زمان تحصيل خودمان، مؤدب‌ترين بچه‌ها، بچه‌اى بود كه سؤال نمى كرد، كسى كه زياد سؤال مى كرد پدر و مادر را مى خواستند يا مى‌گفتند بچه خيره سر و بى ادب است. 

 اين يک فرهنگ بود كه اطاعت يعنى ادب، و معلمى كاردان و لايق بود كه بچه‌ها در برابر او از ترس سربه پايين باشند. ولى ما به معلم‌ها گفتيم در مقابل اعتراض گشاده‌رو باشيد. وقتى اوراق را تصحيح مى‌كنيد به بچه‌ها برگردانيد و از بچه‌ها بخواهيد از معلم بخواهند چرا و به چه دليل اين نمره را گرفتند. حتى بگويند اين نمره معقول نبود. به بچه ها ياد بدهيد تا مى توانند بپرسند بايد در مدرسه كاربرد ضماير پرسشى یک فرهنگ باشد.  

در مدرسه با معلم‌ها قرار گذاشتيم كه بگذاريد بچه‌ها پرسش كنند. اين نياز به دانستن است كه موجب سؤال مى شود. اين منطق را در مدرسه به وجود آورديم آن كسى كه دانشش بيشتر است هميشه مى پرسد، ولى كسى كه نمى‌داند، مجهولى هم ندارد كه سؤال بيشترى بپرسد.

درباره یحیی مافی بیشتر بخوانید.