«رالف قصه می‌نویسد» خلاقیت در نوشتن و نگاه تازه به رخدادهای ساده زندگی است. رالف تلاش می‌کند تا قصه بنویسد، اما نمی‌تواند قصه‌ای پیدا کند. کم کم راه حل‌هایی نمایان می‌شود تا مهارت خود را بالا ببرد.
خانم معلم گفته است که دنیا پر از قصه‌هاست. هرکس هزاران قصه دارد. رالف نمی‌داند کجا دنبال قصه‌ها بگردد. دیگر دوستانش به راحتی قصه‌های بسیاری می‌نویسند. اما او حتی نمی‌تواند یک واژه هم بنویسد و نمی‌داند چه کند. برای گذران زمان، پشت سر هم به آب‌خوری می‌رود، در راهروها می‌چرخد تا این‌که دیگر صدای خانم معلم هم در می‌آید. ناچار دوباره به قصه نوشتن برمی‌گردد. از دیزی، دوستش، خواهش می‌کند که کمکش کند. دیزی به او می‌گوید سراغ خاطره‌هایش برود. رالف کوشش می‌کند تا داستانی در اطرافش پیدا کند. حتی زیر میزش را هم می‌گردد، اما بی فایده است. رالف زیر میز دراز می‌کشد و روزی که به پارک رفته بود را به یاد می‌آورد؛ انگار که واقعا دوباره آن‌جاست. نور خورشید روی صورتش را حس می‌کند. حتی وول خوردن کرم روی پایش را حس می‌کند. ناگهان خانم معلم صدایش می‌زند و از او می‌پرسد قصه‌اش درباره چیست. رالف می‌گوید که یک کرم دیده است. خانم معلم بسیار خوشش می‌آید. رالف سعی می‌کند باقی قصه را بنویسد، اما کرم رفته است! حالا چه باید چه بنویسد؟ وقت خواندن قصه‌ها می‌رسد. خانم معلم از رالف می‌خواهد قصه‌اش را بخواند اما رالف مضطرب است. چند خطی که از کرم نوشته بود را برای بچه‌ها می‌خواند، اما دیگر نمی‌داند چه بگوید و قلبش تپ تپ می‌زند. که ناگهان دیزی و کودکان دیگر سوال بارانش می‌کنند و همین می‌شود که رالف بقیه قصه کرم یادش می‌آید و آن را تعریف می‌کند. رالف از این کار لذت می‌برد. در اصل این خاطره برای سال گذشته بود. رالف حالا چندین و چند قصه نوشته است.
یک روزهایی برای پیش بردن کارها، کودکان خلاقیتشان کم می‌شود. ممکن است در آن زمینه مهارتشان نیاز به تقویت داشته باشد. گاهی هم پیش می‌آید به خاطر نداشتن تجربه شبیه آن موضوع، نمی‌توانند راه حل مناسب را پیدا کنند. نویسنده داستان را از زبان رالف بیان می‌کند. داستان را طوری ساختار بندی کرده که گویی یکی از کتاب‌های نوشته شده رالف را می‌خوانیم. در مسیر داستان با حس‌های رالف و مشکل‌های او به خوبی همراه می‌شویم. این بیان حس از طرف خود کودک قصه را باورپذیرتر کرده است. در شرایطی بسیار طبیعی کمک‌ها به شخصیت اصلی داستان با تلاش‌های او همراه می‌شود. این گونه حس عزت نفس، باور به خود و اعتماد به همراهان برای خواننده ایجاد می‌شود. گفتگوها در ابرک‌ها در میان تصاویر آمده است و نوشتار آن‌ها دست‌نویس است. تصویرگر در تصاویرش به شخصیت‌های کتاب بیشتر از محیط زندگی‌شان پرداخته است. در پایان کتاب چند نکته آموزشی درباره نوشتن از زبان رالف نوشته است و بعد از آن، نام کتاب‌هایی که رالف نوشته با دست خط خودش آمده است. این کتاب به همراه فعالیت‌های متناسب، به جز نویسندگی می‌تواند خلاقیت و اعتماد به نفس و غلبه بر حس خجالت یا تنهایی را در کودکان بهبود ببخشد.
«ابی هنلن» نویسنده و تصویرگر این کتاب است. او در رشته آموزش و پرورش کودکان دانش‌آموخته است و دوره نویسندگی خلاق را گذرانده است. آموزگاران دبستان از کتاب «رالف قصه می‌نویسد»در کلاس استفاده می‌کنند. این کتاب نخستین کتاب تصویری «ابی هنلن»است.