در مقدمه ی این کتاب برای پدر و مادر آمده است: "این کتاب، کتاب نقاشی کودک هست و نیست. هست، برای اینکه کودک باید مداد به دست بگیرد و تصویر بکشد. نیست، برای اینکه برخلاف آنچه انتظار داریم، کودکمان قرار نیست نقاشی های خوش آب و رنگی را ببیند و تقلید کند و تحویل ما یا آموزگارش بدهد. این کتاب درباره تقلید نیست. درباره دیدن است و به تصویر کشیدن: دیدن دنیای کودکی دیگر، (یک کودک ژاپنی).....
این مقدمه، تکلیف کتاب را روشن می کند. در هر یک صفحه از دو صفحه ی روبه روی هم، نقاشی کودکی ژاپنی (تصویرگر ۶٨ ساله ی ژاپنی که کودک درون خود را با مهارت از گزند بزرگسالی در امان نگه داشته است) همراه با پرسشی مربوط به آن نقاشی آمده است، مانند: "من این جا دنیا آمده ام." و در صفحه ی سفید روبه رو، همین پرسش تکرار شده است تا کودک مخاطب ایرانی هم زادگاه خود را آن گونه که تجسم می کند و می بیند، نقاشی کند. پرسش ها و نقاشی ها شامل خیلی چیزها می شوند، از خوراکی مورد علاقه گرفته تا پوشاک و مد لباس و مو، خانواده، همسایه ها، ورزش مورد علاقه، جانوران و گیاهان مورد علاقه، خانه ها و آرامگاه ها، خواب ها و رویاها، ورزش ها و ماشین ها، پرچم های دو کشور نقاش و مخاطب و... چند نقاشی دیگر که مشارکتی هستند و در آن ها بخشی از نقاشی را کودک ژاپنی کشیده و نیمه کاره گذاشته است کودک ایرانی باید آن را کامل کند.
مخاطب با در دست داشتن این کتاب (که البته برای یک بار خواندن و نقاشی کردن نیست، زیرا شمار صفحه های آن زیاد است) با دیدن دنیای کودکی از سرزمینی دیگر، با فرهنگی دیگر آشنا می شود، با او از راه نقاشی ارتباط برقرار می کند و نقطه مشترک های دنیای خود را با دنیای کودکی که در دوردست ها، بسیار دور از سرزمین ایران، زندگی می کند، در می یابد. درباره ی فرهنگ سرزمین خود به تفکر واداشته می شود، برایش پرسش هایی در این زمینه پدید می آیند، نقاشی های کودک دیگر او را به یاد چیزهایی می اندازد که در دور و برش وجود دارند، اما شاید تاکنون با دقت به آن ها نگاه نکرده است. به تصویر کشیدن این چیزهای مختلف، آن ها را به بخشی از زندگی و هویتش تبدیل می کند و به گونه ای نقش فرهنگی و جایگاه آن ها را در زندگی خود در می یابد. کار با این کتاب تفکر مقایسه ای و انتقادی را در او شکل می دهد یا تقویت می کند.
و سرانجام، پیشنهاد پشت جلد کتاب به پدران و مادران و مربیان: "هر کار می کنید، این یک کار را نکنید: دستش را نگیرید و در کشیدن نقاشی کمکش نکنید. بگذارید خط خطی کند آن گونه که می خواهد!"