دنیای شما چه رنگی است؟ آبی، زرد، سیاه، سبز، قرمز، نارنجی، ارغوانی...؟
کتاب با این پرسش آغاز می شود. این پرسش مخاطب را به فکر وا می دارد. او با خود زمزمه می کند: دنیا! چه رنگی!... بلافاصله کتاب به کمک او می آید که اگر این پرسش را از یک باغبان بپرسید در جواب تان می گوید:" معلومه! دنیای من سبز است. " چیدمان متن و تصویر در سه صفحه- صفحه ی اول جای پرسش و شروع پاسخ باغبان و رنگ دنیای باغبان در کلام دیده می شود- به مخاطب فرصت می دهد درباره ی رنگ دنیای باغبان فکر کند و تشویق شود تا کتاب را ورق بزند و ببیند دنیای باغبان چه رنگی است. در ادامه، پاسخ کسانی دیگر در متن و تصویر نشان داده می شود: کسی که در ساحل به دنبال صدف است، سرهنگ، کارگر آجرچین، شیر فروش، پادشاه، غواص، ستاره شناس و هنرمند نقاش. همه ی آنان، به جز هنرمند نقاش، دنیا را تنها از یک دریچه می بینند. این داستان مصور ساده، اما هنرمندانه، ارتباط احساسی و رنگ را بیان می کند، زیرا هنگامی که می خواهیم به این پرسش پاسخ دهیم، نخست دنیای پیرامون مان را تجسم می کنیم، آن گاه احساس خود را نسبت به آن مرور می کنیم و در پایان، رنگ آن احساس را تعیین می کنیم.
کودکان پیش از دبستان و سال های اول دبستان، با این کتاب، در عین سرگرم شدن، با مفاهیم گوناگون، از جمله مشاغل گوناگون و رنگ ها، آشنا می شوند؛ اما مهم تر از این ها، کودک متوجه می شود که احساسش را می تواند نه تنها در کلام، که با رنگ نیز بیان کند. در پایان کتاب، نوبت کودک است که دنیای رنگی خود را در تصاویر رنگ نشده نشان دهد. با ابتکار بزرگ سالی که کتاب را برای کودک می خواند، کتاب با تمام شدن پایان نمی یابد، بلکه می تواند به شکل بازی در زندگی روزانه ی کودک ادامه یابد، تا این مهارت در کودک شکل بگیرد. شما می توانید در موقعیت های گوناگون از کودک تان بخواهید بگوید که احساس او چه رنگی است؟