کوچولو (پرنیان) شخصیتی خیالی و جزٔ اهداکننده‌ی رویا به آدمیان است. این شخصیت‌ها با لمس اشیای متعلق به آدمیان، خاطره‌های زیبای آنان را جذب می‌کنند و بعد با تمرکز بر آنها، آن خاطره‌ها را وارد رویاهای انسان‌ها می‌کنند و با رویاهای شیرین به آدمیان آرامش و تعادل می بخشند.
موجودات خیالی شرور نیز افراد را دچار کابوس می‌سازند. پرنیان مسئول پسربچه‌ای به نام جان می‌شود که ناآرام و پرخاشگر است و اهدای رویای شیرین به او بسیار دشوار. از طرفی چون پرنیان هنوز خیلی کوچک و ضعیف است، شرورها فعال‌تر می شوند. اما بالاخره این موجود کوچولو موفق می‌شود با ابتکارات خاص یک شخصیت خلاق و کمک گرفتن از کمترین اشیاء و صدفی که پسرک همیشه با خود دارد،... خوابی آرام و همراه با رویاهایی خوب و شیرین به پسرک اهدا کند تا بتواند در برابر کابوس‌هایی که شرورها برایش تدارک دیده‌اند، مقاومت کند. هدایت رویاهای افرادی بزرگسال چون مادر جان نیز به عهده شخصیت‌های خیالی بزرگسال است. این کتاب به موضوع ضربه‌های روحی- روانی ناشی از بحران‌های کودکی، بلوغ و تکامل یافتن و تغییرات حاصل از آن در قالب داستانی فانتزی می‌پردازد. دو دنیای موازی با هم در اثر پیش می‌رود؛ دنیایی فانتزی که موجوداتی فراواقعی تشکیل دهنده جامعه‌ی آن هستند و وظیفه‌ی آنان ساختن رویاهای انسان‌های واقعی است. دنیای دیگر واقعی است که شخصیت اصلی آن به دلیل دلهره‌های دوران کودکی و تنبیه‌های پدر از او پسرکی سرکش، ضد اجتماعی و بدبین ساخته است که کابوس های شبانه‌ی ناشی از این خاطرات سهمگین آرامش را از او سلب کرده است. نویسنده با نگاهی روان شناسانه و طرحی نو به کندوکاو ذهن می‌پردازد و مرحله به مرحله مشکلات بیمارش را درمی‌یابد و با نگاه علمی به معالجه‌ی او می‌پردازد.
کتاب پسرک وپرنیان در سال ۲۰۰۹ در لیست افتخار دفتر بین المللی کتاب برای نسل جوان قرار گرفت.