«چه کسی قایق را غرق کرد؟» با تصویری از نمایی دور آغاز می‌شود که دریا و خانه‌ای را نشان می‌دهد که از میان تپه‌هایش یک گاو و یک الاغ را می‌توانیم ببینیم. دیدن سه جانور دیگر پشت الاغ و گاو برای‌مان آسان نیست. این تصویر ابتدای کتاب، آغاز داستان است اما بدون هیچ واژه‌ای. ما تماشاچی و ببیننده‌ی این داستان هستیم و کتاب با اولین تصویرش ما را به واقعیت فانتزی کتاب فرامی‌خواند. واقعیت است، چون همانند یک رخداد واقعی روایت می‌شود و فانتزی است، چون داستان جانورانی است که روی دوپای‌شان می‌خواهند سوار قایق شوند.
«کنار دریا جایی که آقای پفر زندگی می‌کرد»... داستان با این واژه‌ها آغاز می‌شود. آقای پفر کجاست؟ برگردیم به صفحه‌ی قبل و خانه را ببینم. کنار این دریا، یک گاو و الاغ و خوک و گوسفند و موش کوچولویی زندگی می‌کردند. همه‌ی این جانوران، چهارپایان مزرعه‌ی آقای پفر هستند که روزی تصمیم می‌گیرند قایق‌سواری کنند.
یک روز صبح آفتابی، چندتا دوست، بدون هیچ دلیلی می‌روند برای قایق‌سواری و کتاب می‌پرسد می‌دانی چه کسی قایق را غرق کرد؟ و تصویر آن‌ها را نشان می‌دهد که روی پل ایستاده‌اند تا سوار قایق شوند. اولین جانور، سنگین‌ترین است، گاو! پس حتماً او باید سبب غرق شدن قایق بشود! گاو دو پایش را توی قایق میگذارد و قایق این‌ور و آن‌ور می‌شود اما غرق نمی‌شود. پس حتماً کار الاغ است. الاغ دو پایش را میگذارد و قایق این‌ور و آن‌ور می‌شود اما غرق نمی‌شود. خوک هم توی قایق می‌رود و پس از آن گوسفند. هر بار در تصویر می‌بینیم که کف قایق به دلیل وزن هر جانوری که سوارش شده، پایین و پایین‌تر رفته، توی آب فرو می‌رود. آخرین نفر، موش کوچولو است که سبک‌ترین است. از نظر منطقی، او نمی‌تواند قایق را غرق کند اما؟ تا توی قایق می‌پرد، قایق غرق می‌شود و همگی خیس از آن بیرون می‌آیند... و در تصویر پایانی، دوباره راهی خانه در میان تپه‌ها می‌شوند.
«چه کسی قایق را غرق کرد؟» یک کتاب تصویری پر از بازیگوشی و رنگ و بازی است. کتابی زیبا و حتی آموزشی درباره‌ی وزن و تعادل.
این کتاب زیبا را با کودکان و برای کودکان بخوانید و درباره‌ی وزن و سبک‌وسنگینی با آن‌ها صحبت کنید. می‌توانید حتی آزمایش‌های علمی انجام دهید و کودکان را تشویق کنند که بر اساس داستان کتاب، خودشان فکر کنند و آزمایش‌هایی برای شناخت سبکی و سنگینی انجام دهند.
همچنین درباره‌ی جزئیات تصویر با آن‌ها صحبت کنید و بخواهید داستان را با تصویر بگویند. حتی می‌توانید فقط تصویرها را نشان‌شان بدهید و بپرسید چه اتفاقی می‌افتد؟ و سپس اجازه دهید حدس‌هایشان را بگویند.